Frå bås til lausdrift - hjelp til fjøsløysingar

Krav til nye driftsbygningar gjer at storfeprodusentar som har båsfjøs i Møre og Romsdal kan få støtte til rådgjeving for omstilling. Støtte kan gjevast både til mjølkeprodusentar og til kjøt- og ammekuprodusentar.

2023 – eit nøkkelår

Frå 2024 stiller «Forskrift om hold av storfe» to nye krav til storfeprodusentane:

• Krav om kalvingsbinge/omsorgsbinge for alle kyr
• Krav om 16 veker med utegang (beite/mosjon)

Mange bønder er ikkje klar for å møte desse krava, og må ta grep i løpet av 2023. Fleire som driv i båsfjøs er også i tenkeboksen om kravet til lausdrift frå 2034. Men fyrst må flest mogeleg av produsentane over kneika i 2024. Eit av delmåla i prosjekta er å finne enkle løysingar for kalvingsbingar, slik at ikkje dette kravet vert det som veltar lasset og set ein stoppar for framtidig produksjon.

Fleksibel rådgjeving

Prosjekta legg opp til fleksibel og tverrfagleg rådgjeving for bøndene. Det inneber at bonden sjølv vel kven ein ynskjer som rådgjevar i prosessen. Det vert gjeve støtte til rådgjeving innan:

• Byggrådgjeving
• Økonomi, driftsplan og likviditetsstyring
• Driftsoptimalisering
• Strategi og veival

Respons

Responsen på byggprosjekta var veldig bra på nyåret og utover. Det har vore få søknader i sommar, men det er venta at dette vil ta seg opp utover hausten. Samla er det 47 produsentar som har søkt om støtte til rådgjeving.

Det har vore god søknad frå ein del kommunar og nesten ingen frå andre. Fordeling av søknadane i fylket er pr no:

• Sunnmøre 45%
• Romsdal 21%
• Nordmøre 34%

Søknadsskjema

Meir informasjon og søknadsskjema finnast hjå: Byggprosjekt 2022-2023 | Landbruk Nordvest (nlr.no)

Vi treng flest mogeleg med vidare!

Kumjølkproduksjonen står for 67 % av verdiskapinga til landbruket i Møre og Romsdal, og er dermed ein bærebjelke.

Dei nye forskriftskrava frå 2024 vert ei utfordring for storfenæringa. Gjennom dette prosjektet er håpet at flest mogeleg produsentar vert med vidare. Viss for mange av dei mindre buskapane fell frå, får det store konsekvensar for verdiskapinga, fagmiljøet, kulturlandskapet, trivsel og busetnad i bygdene. Difor er matproduksjon basert på grasressursane så viktig for vårt fylke – og vi treng flest mogeleg produsentar med vidare.